Padişah iki vezirini çağırır huzura. ” Bir sorum olacak, kim kanıtlarsa baş vezir odur” der ve sorar sorusunu. Maya mi önemlidir yoksa eğitim mi? Biri maya der, diğeri eğitim. Padişah:” Bunu ispatlamakla mükellefsiniz, kim ispatlarda huzuruma gelirse, başvezir odur” der. Nihayet süre tamam olur, iki vezir padişahın ve halkın huzuruna çıkar. Eğitim önemlidir diyen vezir bir kediyi eğitmiş ve kediye; ” Al tepsiyi eline, götür şerbeti Padişahıma” der. Kedi ayağa kalkıp patilerinin üstünde şerbeti tepsiyle padişaha götürür. Halk hayretler içinde ” işte Başvezir” der. Kedi tam şerbeti Padişaha uzatacakken; maya önemlidir diyen vezir, yanında getirdiği kutuyu çıkarır, içinde de bir fare! Bırakıverir fareyi kedinin önüne! Fareyi gören kedi, fırlatır şerbetli tepsiyi padişahın üstüne ve koşar farenin ardından. Padişah döner halkına: “HER ŞEY ASLINA RÜCU EDER” der.
Bu hikayeden yola çıkarak insanoğluna şöyle bir bakacak olursak; tıpkı hikayedeki gibi insanoğlunun da ailesinden kalıtımla getirdiği genetik özellikler, yetişme tarzı ve çevre faktörü insanoğlunun karakterinin oluşumunda önemli bir yere sahiptir.(karakterin oluşumunda 100/70 kalıtım , 100/30 çevre faktörü etkilidir) Elbette en büyük payı aileye ve yetişme tarzına vermek gerekir. Aileden alınan karakter dokusu, küçücük bir olayda bile kendini belli eder. Atalarımız boşuna dememişler: “Asil azmaz, bal kokmaz” diye.
Kıymetli okurlarım: Bugün sizinle bu hikayeyi paylaşmamın ve bu yazıyı yazmamın başlıca sebebi; toplum içerisinde beraber yaşamak zorunda kaldığımız adını henüz koyamadığım insan türleri!
Toplum kurallarına uymayan, hukuk kurallarını hiçe sayan, hele hele örfünden, adetinden, gelenek ve göreneklerinden nasibini almamış vefadan uzak toplumun sırtında parazit gibi yaşayan ve bunu marifet sayanlar. En kötüsü de sayılarının her geçen gün artıyor olması. Ve onların yaptıklarını görenlerin ” Bana değmeyen yılan bin yıl yaşasın anlayışını normalleştirmesi. ” Örfünden, adetinden geleneğinden göreneğinden nasibini almamış; bencil edep adap yoksunu, karakteri çok zayıf kalmış, bu nasıl bir maya taşıyor diye sorgulayacağımız insanlar muhakkak ki etrafımızda her zaman var olacaktır. Bize düşen; tekdiri övgü belleyen bu insanları çevremizden uzak tutmaktır. Unutmayalım ki kim ne yaparsa mayasının gerektiğini yapar…
Yazar : Yücel Polat
Yorumlar kapalı.